ENG:
This year’s Sound Art Forum also includes a quadraphonic space in the FAT-HACO factory yard. During the day, we will present there a programme of compositions (Tomasz Sikorski, Reinhold Friedl, Robert Piotrowicz, Konrad Smoleński, Paweł Dunajko) and quadraphonic radio plays (Soundscape Research Studio, Bartek Kujawski, Joanna Szumacher and Paweł Cieślak) made with the use of spatial sound techniques; at night, the area will fill up with club events. The project is an attempt to revive the history of cooperation between Diora Cezar, a radio sets manufacturer, and Radio Wrocław, which on the initiative of Włodzimierz Rybarczyk produced and broadcast weekly quadraphonic programmes from 1975 to 1981.
In the years 1975-1976 it seemed that quadraphony would conquer the world. From 1975 to 1981, Radio Wrocław’s station on top of Ślęża broadcast experimental quadraphonic programmes for 25 minutes, two to four times a week. Their production was prepared by Jerzy Jaroszyński, the technical director of Polish Radio Wrocław, while the Dzierżoniów-based DIORA radio sets manufacturer produced the Cezar quadraphonic radio set. However, the quadro technology did not stand the test of time. Due to technical difficulties, which began right at the studio, high operating costs of the entire system, and especially a lack of a standardised quadraphonic system (indispensable for exchanging the recordings), the technology was gradually abandoned.
The close connection of eyesight and hearing, and focusing these senses on one subject
is boring to me. When these two senses are torn apart, or separated, I am forced to or rather I want to – connect them, which makes me more alert. Radio offers huge possibilities here. Why, then, do I not listen to the radio? (...) Perhaps because there are too few intelligent, balanced, chilled-out programmes (a recent exception: Hessischer Rundfunk: three quarters of Japanese cicadas. It was a very pleasant experience. I remembered my favourite cassette recording of French frogs). I am not proposing anything new when I say that listening itself should be the main subject of the medium.
Heiner Goebbels, Dźwięk w przestrzeni radiowej (Sound in Radio Space), 1997, in Przeciw Gesamtkunstwerk (Against Gesamtkunstwerk), Cracow 2016, translated by Sławomir Wojciechowski.
Our quadraphonic programme remembers recordings from that period as well as presents an overview of contemporary pieces using spatial techniques of sound production.
PL:
Scena Dźwiękowa 14. Przeglądu Sztuki SURVIVAL to również kwadrofoniczna przestrzeń zbudowana na dziedzińcu fabryki FAT-HACO. Zaprezentowaliśmy tam program kompozycji (Tomasz Sikorski, Reinhold Friedl, Robert Piotrowicz, Konrad Smoleński, Paweł Dunajko) i słuchowisk (Pracownia Badań Pejzażu Dźwiękowego, Bartek Kujawski, Joanna Szumacher i Paweł Cieślak) zrealizowanych w technikach dźwięku przestrzennego, a po zmroku wypełniliśmy wydarzeniami klubowymi (RSS B0YS, Roy Carroll, the Kurws, DJ Morgiana, VTSS, Iza Smelczyńska, Dywan SIerpińskiego, DJ Kazula). Projekt jest próbą przypomnienia historii wspólpracy pomiędzy producentem kwadrofonicznych radioodbiorników Diora Cezar i Radiem Wrocław, które z inicjatywy Włodzimierza Rybarczyka w latach 1975-81 produkowało i emitowało raz w tygodniu kwadrofoniczne audycje.
" W latach 1975 - 1976 wydawało się, że kwadrofonia zawojuje świat. Radio Wrocław nadawało ze Ślęży eksperymentalnie programy kwadrofoniczne przez 25 minut od 2 do 4 razy w tygodniu w latach 1975-1981. Sposób ich realizacji opracował dyrektor techniczny Polskiego Radia Wrocław Jerzy Jaroszyński, a Zakłady Radiowe DIORA w Dzierżoniowie produkowały odbiornik kwadrofoniczny Cezar. Technika kwadro nie wytrzymała jednak próby czasu. Ze względu na trudności techniczne, powstające już na początku toru w studiu, wysokie koszty eksploatacyjne całego systemu, a przede wszystkim brak jednolitego systemu kwadrofonicznego (niezbędnego do wymiany nagrań), następował powolny odwrót od tej techniki." (za
www.diora.eu/kronika.html i
radiopolska.pl/historia/polska-radiofonia/zmiany-programowe-i-druga-siatka-ukf-1974-1989)
“Mocne związanie ze sobą wzroku i słuchu i koncentrowanie się tych zmysłów na wspólnym temacie jest dla mnie nużące. W sytuacji rozdarcia, separacji tych zmysłów jestem zmuszony do - a raczej pragnę - ich połączenia i to czyni mnie czujnym. Radio otwiera tu wielką przestrzeń. Dlaczego mimo to nie słucham radia? […] Może dlatego, że zbyt mało jest mądrych, wyważonych,. wyluzowanych audycji (mały wyjątek sprzed jakiegoś czasu Hessischer Rundfunk: trzy kwadranse japońskich cykad. To było bardzo przyjemne doświadczenie. Przypominałem sobie moją ulubioną kasetę z francuskimi żabami). Nie proponuję niczego nowego mówiąc, że samo słuchanie trzeba uczyić tematem medium.” (Heiner Goebbels, Dźwięk w przestrzeni radiowej, 1997 - z Przeciw Gesamtkunstwerk, Kraków 2016, tłum. Sławomir Wojciechowski)
arttransparent.org/event/scena-dzwiekowa-14-edycji-przegladu-sztuki-survival/ 
