The piece further elaborates on the Prometeul series, which is
a sound installation based on an empty electric circuit triggering
the sound of feedback in a dense network of loudspeakers. As was
the case in Luigi Nono’s opera Prometheus, where the multilayered
musical content was accompanied by an empty stage, in Piotrow-
icz’s piece the spatial, generic, microtonal accord resonates with
an empty room, thus inviting the listener to permeate the very
essence of the electroacoustic phenomenon and penetrate the
interiors of the loudspeaker where the spark giving rise to fire is
hidden. Returning to the rudiments of electroacoustic music, the
work is also an attempt to broaden the language of this aesthetics
by constructing a multilayered sound that is seemingly accessible
to the advanced sound synthesis techniques. It therefore empha-
sises that the advancement of music thought often lags behind
technological progress.
Praca jest kolejnym rozwinięciem cyklu „Prometeul” – instala-
cji dźwiękowej opartej na pustym obwodzie elektrycznym wzbu-
dzającym dźwięk sprzężenia zwrotnego w gęstej sieci głośników.
Podobnie jak operze Prometeusz Luigiego Nona, gdzie wielowar-
stwowa treść muzyczna towarzyszyła kompletnej pustce sce-
nicznej, tak w pracy Piotrowicza przestrzenny, generyczny akord
mikrotonalny rozbrzmiewający w pustej przestrzeni to zaprosze-
nie do wniknięcia w istotę zjawiska elektroakustycznego, wejścia
w środek przestrzeni głośnika, w którym ukrywa się iskra rodząca
ogień. Praca, stanowiąca powrót do podstaw muzyki elektroaku-
stycznej, jest jednocześnie próbą rozszerzenia języka tej estetyki
przez budowę wielowarstwowego brzmienia pozornie dostępnego
dla zaawansowanych technik syntezy dźwięku. Instalacja Piotro-
wicza pokazuje, jak często postęp myśli muzycznej zostaje w tyle
za postępem technologii.
www.youtube.com/watch?v=pMtCaPqiyxY 
