ENG:
A spatial composition for an acoustic installation, a two-channel tape and the natural acoustics of the lecture theatre of the Chemistry Auditorium. It is based on the phenomenon of breaking down sound into the source and echo, the real and the synthesized, the static and the dynamic. Drawing on kinetic art, electroacoustic music and experiments with the soundscape, the performance is an attempt to temporarily transform the auditorium hall into a musical instrument. It is also a
challenge for the audience’s listening habits.

"The music I compose takes on its “life” only when it becomes PART OF THE ARCHITECTURE IT SOUNDS IN. What sounds strained, faint-hearted, or trapped, like too much energy trying to free itself, becomes an entity, a creature “alive” once staged to sound within the structure of a space. This is not just poetry. The principles are in the physics of sound. What acousticians call “structure borne sound” in contrast to “airborne”. The faster sound travels, the bigger the wavelength. Sound travels much faster in structure than it does in air. "
Maryanne Amacher, Direction of Work About the Big Waves of Structure Borne
Sound, 1983

PL:
Przestrzenna kompozycja na instalację akustyczną, dwukanałową taśmę i naturalna akustykę sali wykładowej Audytorium Chemii opiera się na zjawisku rozwarstwienia dźwięku - jego źródła i pogłosu, realnego i przetworzonego, statycznego i ruchomego. Czerpiące z doświadczeń sztuki kinetycznej, muzyki elektroakustycznej i eksperymentów z przestrzenią dźwiękową działanie performatywne będzie próbą czasowego przemienienia sali audytoryjnej w instrument muzyczny i wyzwaniem rzuconym słuchowym nawykom publiczności.

"Muzyka, którą komponuję, „ożywa” tylko i wyłącznie wtedy, kiedy WYBRZMIEWA JAKO CZĘŚĆ ARCHITEKTURY/staje się CZEŚĆIĄ ARCHITEKTURY, w której WYBRZMIEWA. To, co brzmi jakby przytępione, omdlałe, albo uwięzione, niczym nadmiar energii próbującej się wyzwolić, staje się fizycznym bytem, stworem „ożywającym” w kontekście jego inscenizacji w architekturze danej przestrzeni. To nie jest jedynie poetycka wizja. Mowa tu o pryncypiach fizyki dźwięku. O tym, co akustycy nazywają przewodzeniem poprzez strukturę w przeciwieństwie do przewodzenia „drogą powietrzną”. Im większa prędkość dźwięku tym większa długość fali dźwiękowej. Dźwięk porusza się znacznie szybciej w ciele stałym niż w powietrzu."
Maryanne Amacher, Wskazówki pracy z wielkimi falami powstałymi w wyniku przewodnictwa dźwięku przez strukturę architektoniczną (tłum Justyna Stasiowska, Glissando #31/2017)